Najbardziej dołująca księga?

Ponoć to ta najlepsza, idealna, najświętsza księga. Okej, niech będzie, zgadzam się. Ale na dodatek jak bardzo dołująca! O czym mowa? O Biblii. Przecież na każdym kroku mamy tam jakieś nieszczęścia! Ale jak to? Przecież do księga od Boga, a Bóg jest przecież dobry. To w takim razie dlaczego od samego początku karmi nas depresyjnymi wizjami i przypowieściami? No, do cholery!

Zaczyna się od powstania świata i od razu opisu grzechu człowieka. No dobrze, to może potem tak dla odmiany byśmy poczytali o tym jak naprawić te grzechy i pożyjemy w zgodzie z Bogiem? Nie. Bo po co? Lepiej postraszyć nas apokalipsą, popalić kilka miast...

Ale wiecie co? Najgorszym według mnie fragmentem Biblii jest Księga Eklezjasty, bądź Koheleta, jak kto woli. Przemówienie kaznodziei stamtąd mówi nam o tym, że wszystko czego się uczymy oraz co zdobywamy przez całe życie jest marne, przecież i tak skończymy z niczym, w grobie... To w takim razie po co chodzimy do szkoły, stawiamy sobie coraz to inne cele i zdobywamy jakiekolwiek doświadczenie? Może od razu ubierzemy się w jutowe worki, odrzucimy jakąkolwiek szkołę i spędzimy całe nasze życie na ulicy? Po co nam dom przecież? Im wcześniej umrzemy, tym chyba lepiej...

Nie chcę nikomu niczego wmawiać, każdy ma swoje zdanie i ja to szanuję. W Biblii wielkim pozytywem jest to, ze każdy może interpretować ją jak tylko chcę. Ja na dzień dzisiejszy odczytuję sens tam zawarty właśnie tak. Kto wie... Może kiedyś to się zmieni?